Codzienność osoby leworęcznej w świecie zdominowanym przez praworęcznych

13 sierpnia swoje święto mają osoby leworęczne, do których należę i JA. Gdy poznaję kogoś nowego, albo gdy ktoś po raz pierwszy widzi, że trzymam łyżkę w lewej ręce, przeważnie reaguje dość entuzjastycznie, a nawet widzę ekscytację, jakby zobaczył jednorożca. Tak, jestem inna, ale nieosamotniona w tej swojej inności, gdyż w Polsce żyje ok. 4 milionów ludzi leworęcznych. Na świcie ok 10% populacji jest taka jak ja. Mówi się, że jesteśmy największą mniejszością na świecie. Jednak poza zachwytami spotykam się też z nieprzychylnymi uwagami. Doskonale pamiętam, jak jeden z wykładowców, starej daty, wygłosił swoje poglądy na temat osób leworęcznych. Dla niego było to dziwactwo i powinno się takich ludzi przestawiać nawet na siłę na prawą rękę. Czasem bywam też nazywana mańkutem, albo że jestem lewa. Nie jest to miłe, a nawet powiem, że mnie to obraża.
W dawnych czasach często spotykano się ze stwierdzeniem, że leworęczność jest jakimś wynaturzeniem (uważano, że takie osoby mają coś wspólnego z diabłem, czarownicami i magią). Obecnie wiadomo, że jest to uwarunkowane genetycznie, udało się również ustalić, który gen odpowiada za bycie osobą posługującą się lewą ręką.

Żyję w świecie zdominowanym przez praworęcznych. Dlatego pewnie mówi się, że osoby leworęczne są kreatywniejsze, bo czasem naprawdę trzeba kombinować by normalnie funkcjonować w świecie praworęcznych. Praktycznie każdego dnia napotykam przeszkody spowodowane tym, że jestem osobą leworęczną. Na pozór może się wydawać, że to tylko drobne niedogodności, ale jest zupełnie inaczej. Na początek trzy przykłady z życia codziennego, a dokładniej z mojej pracy
- obsługa myszki: myszkę mam po lewej stronie, a co za tym idzie, mam problem z obsługą prawego klawisza. Mogę zmienić ustawienia klawiszy, ale na moim stanowisku pracy pracują też inne osoby. Także takie rozwiązanie odpada;
- często korzystam z klawiatury numerycznej, która jest po prawej stronie. U osób praworęcznych obsługa myszki i klawiatury jest intuicyjna, a ja przeskakuje z lewej strony na prawą, a czasem już mylą mi się strony i nie wiem, co gdzie jest.
- większość biurek dostosowana jest dla osób piszących prawą ręką, czyli więcej roboczego blatu jest po prawej stronie. Gdy ja siadam do takiego biurka nie mieści mi się łokieć na blacie.
-  w pracy często używam nożyczek, które często są przystosowane do prawej ręki, a ja mam problemy żeby ułożyć je jakoś w dłoni, a niektóre nawet nie chcą ciąć, gdy używa je osoba leworęczna.

Przykładów jest wiele...
Zasłaniam sobie tekst, który właśnie napisałam, nie dość że rozcieram długopis czy ołówek, o piórze nawet nie wspomnę, muszę podnieść dłoń by sprawdzić ostatnie wyrazy, jakie zapisałam.
Muszę też wspomnieć o jedzeniu sztućcami. Przy stole ludzie dziwnie spoglądają na mnie, gdy trzymam nóż w lewej dłoni, a widelec po prawej. Dlatego robię to tak jak praworęczni, ale niestety wychodzi mi to bardzo nieporadnie. A jak już jesteśmy przy stole, to wszelkiego rodzaju imprezy rodzinne, wesela, wszędzie tam, gdzie osoba leworęczna usiądzie między praworęcznymi pojawia się problem-stukanie się łokciami. Jakie to jest denerwujące! Nie mogę zjeść normalnie np. zupy tylko muszę wtedy podnosić łyżkę, kiedy ta druga osoba akurat nabiera zupę, pamiętając przy tym, że i tak muszę łokieć trzymać w miarę nisko i blisko ciała. Toż to akrobacje jakieś, a nie jedzenie.
Zarówno ja, jak i inne osoby leworęczne, które znam mamy problemy z czytaniem. Idzie nam to znacznie wolniej i bywa męczące.  Dzieje się tak ponieważ przestawiamy litery, sylaby, a czasem nawet pomijamy całe wyrazy, czy wersy.
Źródeł frustracji jest więcej: krzesła z pulpitem po prawej stronie, drzwiczki od pralki, przyciski w aparatach fotograficznych, narzędzia, instrumenty muzyczne, rękawica kuchenna, kubki z napisami po wewnętrznej stronie, albo z rysunkami tylko po jednej stronie, te wszystkie rzeczy zostały zaprojektowane dla osób praworęcznych.

Jest też kilka plusów wnikających z bycia osobą leworęczną ;)
Podobno mamy większe zdolności manualne, muzyczne i matematyczne (akurat tego jeszcze u siebie nie odkryłam).  Nasz mózg  jest bardziej symetryczny i  bardziej plastyczny niż u osoby praworęcznej, dzięki czemu łatwiej i szybciej dostosowuje się do trudności, które napotyka oraz jest lepsza komunikacja miedzy półkulami.

Szkoda, że tak rzadko się zdarza by ktoś zauważył, że osoby leworęczne mają inne potrzeby. Nawet otwarcie wina korkociągiem czy puszki otwieraczem do konserw sprawia nam problemy. Do tych czynności również potrzebujemy specjalnie dostosowanych urządzeń dla osób leworęcznych. Nie jest łatwo, ale nigdy nie miałam problemu z zaakceptowaniem swojej inności. Dostosowałam się do świata, który mnie otacza.


Czy są tu osoby leworęczne?